Mahmoud Darwish (1942-2008) wordt beschouwd als een van de belangrijkste Arabische dichters van deze tijd. Zijn zeer toegankelijke poëzie verscheen in meer dan dertig talen. Hij werd in Nederland bekend door zijn optreden bij Poetry International en de toekenning van de Prins Clausprijs voor zijn unieke literaire prestaties.
‘Waarom heb je het paard alleen gelaten’ is een intieme biografie, maar ook een collectieve herinnering van het Palestijnse volk aan hetgeen hen sinds 1917 is overkomen. Deze bundel wordt door velen gezien als het hoogtepunt van zijn dichterschap.
‘Zijn gedichten zijn al vele jaren een hoogtepunt van Palestijnse nationale gevoelens. Ze verwoorden dromerige gedachten, liefde en een bitter verlangen naar het Palestina dat in 1948 ophield te bestaan.’
New York Times
‘De gedichten van Darwish zijn als het ware een biografie van de ziel en een kaart van zijn geheugen. Ze geven geen bijzonderheden over datums en plaatsen, maar staan vol met culturele, historische en literaire zinspelingen.’ Issa Boullata, World Literature in review
‘In zijn vroege poezie introduceerde Darwish reizigers uit een andere tijd, maar nu is hijzelf de reiziger die de afwezigheid kent door afwezig te zijn. Hij maakt zichzelf tot tussenruimte en daarin stelt hij poezie tegenover politieke macht.’ Stephen Watts, Banipal
‘Een boek van nostalgie en liefde, niet van politiek. Het rukt bladzij na bladzij, regel na regel aan het hart van de lezer.’ Haaretz
Lees hier het gedicht De eeuwige cactussen, waaraan de bundel zijn naam dankt.
Bekijk hier de video: Mahmoud Darwish, prince of poetry
over de schrijver
Het levensverhaal van Mahmoud Darwish is een verhaal van vluchten, verjaagd worden en een nieuw onderdak zoeken. Hij werd in al-Birwa dicht bij Akko (Acre) in 1942 geboren. Zijn geboortedorp werd in de oorlog van 1948 verwoest. Na een kort verblijf in Libanon keerden zijn ouders terug naar hun oude omgeving bij Akko, waar hij de lagere en de middelbare school bezocht.
Na de middelbare school ging Mahmoud Darwish in 1961 naar Haifa, waar hij zich bij de Israëlische communistische partij aansloot. Hij werd redacteur van het blad van de partij: al-Ittihad (De eenheid). Huisarrest en gevangenisstraf waren zijn deel in deze periode die hij afsloot met een studietijd in Moskou in 1970.
In 1971 ging Darwish naar Beiroet en trad hij in dienst bij de Organisatie voor de Bevrijding van Palestina (PLO). Hij was hoofdredacteur van het Palestijnse literaire en culturele maandblad al-Karmel, tot de PLO in 1982 uit Beiroet werd verdreven. Zijn volgende verblijfsplaats was Cyprus, waar hij een leidende positie in de PLO kreeg. In die capaciteit schreef hij in 1988 de Palestijnse onafhankelijkheidsverklaring. Hij bleef de PLO trouw tot de Oslo akkoorden van 1993, waardoor hij zijn vertrouwen in de PLO verloor. Na de verkiezing en vestiging van een Palestijns bestuur in Ramallah kreeg hij toestemming om zich in die stad te vestigen.
Al op jonge leeftijd begon Mahmoud Darwish gedichten te schrijven. Zijn eerste bundel in 1960 onder de titel ‘Vogels zonder vleugels’. Daarna volgden meer dan dertig bundels, welke reeks werd afgesloten met ‘Ik wil dat dit gedicht niet ophoudt’, dat op 13 april 2009, de geboortedag van de dichter, postuum werd gepubliceerd. Zijn gedichten verschenen in meer dan 30 talen. Het lange gedicht over de verwoesting en de slachting van Tel Zaatar verscheen in 1977 in Nederlandse vertaling, evenals Halat Hissar, onder de titel ‘Staat van beleg’.
Darwish overleed op 9 augustus 2008 op zevenenzestigjarige leeftijd in Houston. Na zijn dood kondigde de Palestijnse president Mahmoud Abbas drie dagen van nationale rouw af. Op 13 augustus 2008 werd Darwish begraven in Ramallah. Zijn begrafenis werd bijgewoond door duizenden mensen.
